تکه هایی از متن پایان نامه به عنوان نمونه :
(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)
بسم الله تیمّناً بذکره و به نستعین1
أحمدُ الله علی نوالِه، و الصلوة علی نبیّه2 محمّد و آله؛ أمّا بعد فإنی انتهزتُ قبلَ هذا الزمان وسَناً مِن نواظر الدوران، و سَناً فی غیاهب الطّوارق و الحدَثان؛ فألَّفتُ کتاباً یَشتملُ علی ثلثةِ أقسامٍ محتویة علی أبوابٍ و فصولٍ، منطویة علی ما یلوحُ منه تباشیر القبول؛ و جمعتُ فیه فوائدَ منظومةً لا منثورةً، و فرائدَ عن أفاضل الدهر مأثورةً؛ و سمّیتُه روضةالناظر و نزهةالخاطر؛ علی أن أختارَ منه ما مسّتِ الحاجة إلیه، و یتّفقُ فی الحسنِ واللطافةِ خواطرُ الکل علیه؛ إن أخّر الله فی الاجل، علی مقتضی الامل.
ثمّ لـمّا وفّقنی الله بحصول المأمول، و وصول المسؤول3؛ انتخبت منه ألطفها و أحسنها، و انتقدت أرصنها و أتقنها؛ بغیر تغیّرٍ فی الترتیب، و لا تبدّلٍ فی التفصیل و التبویب؛ فصار منتخباً لو عُرض نزّه الناظرَ، و روّح الخاطرَ؛ و لم یحصُل منه لِمطالعیه ملالٌ، و لا لِمن نظر فیه کلالٌ؛ و لو حُفظ أورَث للنفس فضائل عظیمةً، و أودعها أخلاقاً و شمائل جسیمةً؛ مشتملاً علی الأقسام المذکورة، و الأبواب و الفصول المسطورة.
فشرّفتُ مفتتحَه بشریف ألقابِ مَن اتّصفَ بهذا المقال، فصار له وصفَ الحال؛ شعر4:
ساد الأنامُ لخمسَ عشرةَ حِجّةً إنّ الفــتوّةَ و المـــروّةَ5 کلّـها |
یا قربَ مولِدِ سیّدی مِن سُؤدَدِ لِمحمــدِ بن محمــدِ بن محمـدِ6 [1ب] |
و هو نورُ حدقة الوزارةِ، و نور حدیقة الامارة؛ سلالة الوزراء العِظام، خلَف السلفِ الکِرام؛ شرف7 الدولة و الدین أمیر حاجی8 محمد بن المولی المخدوم الاعظم، افتخار وزراء9 العرب والعجم؛ الذی زان الوزارةَ و ما زانته؛ و شرّفها و ما شرّفته؛ و هی أحوج إلیه منه إلیها، و مَنَّ اللهُ تعالی به علیها؛ فجعله صلاح ممالک العالَم، و مالکَ نواصی السیفِ و القلم؛ صاحبَ الردّ والقبول، متّصفاً بقول القائل حیث یقول؛ شعر[10]:
أبکَی و أضحکَ خصمَه و ولیَّهُ اَلدرُّ و الـدرّیُّ خافا جــودَهُ |
بالسیف و القلم الضَّحوکِ الباکِی فتَحصَّنا فی البـحر و الافلاکِ |
سعد الحق و الدولة و الدین أسبغ اللهُ علیه و علی کافّة المسلمین ظلالَه، و أعزَّ أنصارَه و ضاعَف جلالَه؛ وسیلةً إلی نیل الامالِ، و ذریعةً إلی نظم الاحوال.
و أرجو أن لا یتسخّطَه العِدَی، و ینظرَ الناظر فیه بعین الرِضَی؛ ویتصوّر قضیةَ ما علی المؤلِّف الا وسعُه، و لا علی المصنِّف الا جهدُه؛ و یعلمَ أن الناس لا یتجاوز طبعَها، و «لایکلّف الله نفساً الا وسعَها»[بقره/286]؛ فیتجاوز عن أقوالِه، و یصفح عن أفعالِه، و صلّی الله علی سیّدنا محمد و آلِه.
القسم الاول
فی الحکَم و الاداب و المدایح و الافتخارات؛ هو بابان
الباب الاول
فی الحكَم و الاداب و هو خمسون فصلاً
الفصل الاول
فی الحثّ علی اكتساب الاداب و الفضائل، و أنها لاتحصُل الا بالكدِّ و الوسائل
[1: بهاء الدین صاحب الدیوان]*
بُنیَّ اجتهد فی اقتناء العلوم ألم ترَ فی رُقعة بیذقا فآباؤنا الغُرُّ قد أسّسوا فإن لم نُشِدها بمجهودِنا |
تَفُز باجتناء ِثـمار الـمُنی [2الف] إذا جَدّ فی سیره فرزَنا مِن المجد شُمَّ الـمَبانی لَنا سیَنهارُ و اللهِ تلك البُنی |
[2:] المولی المعظّم کمال الملّة و الدّین عبد الرّزاق الکاشی نوّر اللّه روحه
إن السّعید فتیً تأدّبَ ناشیاً حاز الفضیلةَ فی صِباه مراعیاً و سرا فساد بفضله و كماله لیس السعیدُ من استفاد ذخیرة أفنی الشّبابَ بجهلِه فی جمع ما و اعلم بأنّ العودَ رطباً ثُقّفت و إذا تَجفّف لو أراد مثقِّفٌ |
حتی إذا بلغ الكهولةَ عُظِّما لِسُلوكِ مذهبها فشبّ مُقوَّما و علومه فی العالَمین مكرَّما یَلقی الشَّقاءَ بفقدها متألِّما زالت منافعُه و أبقی المأثما أحناؤه فأصاب عینَ المرتمی تثقیفَه لوجدته متحطِّما |
[3:] ایضاً له طاب ثراه
تَأدّب صغیراً فالتأدبُ فی الصِغَر تعلَّم و رَیعانُ الشبابِ بمائِه و ما حفِظ الانسان فی جِدّةِ الصِبی |
یزیدك أقسام الكرامة فی الكِبَر ففی الغصن شیءٌ لیس یوجدُ فی الشجَر یدومُ دوامَ النقش فی صفحةِ الحَجَر |
[4:] لملک الشّعراء و الفضلاء فردوسی طاب مثواه
چنین گفت داننده دهقان پیر به دانش نگر دور باش از كلاه توانا بود هر که دانا بود هنر افسر شهریاران بود |
كه دانش بود مرد را دستگیر كه دانش گرامی تر از تاج و گاه به دانش دل پیر برنا بود[2] همان زیور نامداران بود |
[5:] لامیر المؤمنین علی بن ابی طالب کرّم اللّه وجهه
بقدر الكَدِّ تُكتَسبُ المعالی تَرومُ العزَّ ثُمَّ تنامُ لیلاً |
و مَن طلَب العُلی سَهِر اللّیالی یغوصُ البحرَ مَن طلَب اللآلی |
[6: ؟]
طلب دُر همی کنی همه سال | همچو دریا بجوش باید بود[3] [2ب] |
[7:] المولی الفضلاء و العلماء شمس الملّة و الدّین الکیشی
علوُّ الكعبِ بالهِمم العوالی و مَن رام العُلی مِن غیرِ كدِّ |
و عزُّ المرءِ فی سهَرِ اللّیالی أضاع العمرَ فی طلبِ المحالِ |
[8:] للعتابی*
و إنّ علیّاتِ[4] الآمورِ مشوبةٌ | بمستودَعاتٍ فی بطونِ الاساودِ |
[9:] لابی الطیب
لا یَسلَم الشرفُ الرفیعُ مِن الاذی | حتّی یُراقَ علی جوانبِه الدّمُ |
[10:] لکمال الملّة و الدّین إسمعیل الاصفهانی طاب مرقده
كسی به گردن مقصود دست حلقه كند به آرزو و هوس بر نیاید این معنی كلاه ملك طلب میكنی قبا در بند |
كه پیش تیر بلاها سپر تواند بود به سوز سینه[5] و خون جگر تواند بود كه سرفرازی با بیم سر تواند بود |
[11: ؟]
دست زمانه یاره شاهی نیفكند | در ساعدی كه آن نكشیده است بار تیغ |
[12: ظهیر الدین فاریابی]
عروس مملکت آن در کنار گیرد تنگ | که بوسه بر لب شمشیر آبدار دهد[6] |
[13: ؟]
مَن باع أیّام الصِّبی بتأدبِ و مَن اشتری لهو الحداثة فاتَهُ |
ربِحَت تجارتُه علی الازمانِ نبلُ الكهولِ و آبَ بالـخُسرانِ |
[14: سعدی]
نابرده رنج گنج میسر نمیشود هر کو عمل نکرد و عنایت امید داشت |
مـزد او گرفـت جان برادر كـه كار كــرد دانه نکاشت ابله و دخل انتظار کرد[7] |
[15: المتنبی]
لو لا المشقّةُ سادَ الناسُ كلُّهم | اَلجودُ یُفقِر و الإقدامُ قتّالُ |
[16: ؟] *
هر كه دُر ادب طلب نكند ادب آموز اگر همی خواهی[8] نور روز یقین کجا بیند |
بر بساط شرف طرب نكند كه زمانه ترا ادب نكند هر که در دیده کحل شب نکند[9] [3الف] |
الفصل الثّانی
فی أن الشّرف بالحسب لا بالاصل و النّسب
[17: ابن الرومی] *
و ما الحسبُ الموروثُ لا درَّ درُّهُ إذا العودُ لم یُثمِر و إن كان شُعبةٌ فلا تتَّكِل الا علی ما فعلتَهُ فلیس فَخارُ المرءِ الا بِنفسِه |
بمحتَسَبٍ الا بآخَرَ مُكتسَب مِن المـُثمراتِ اعتدَّهُ الناسُ فی الحطَب و لا تحسبنَّ المجدَ یورَثُ كالنسَّب و إن عدَّ آباءً كراماً ذَوی حسَب |
[18:] لامیر المؤمنین رضی اللّه عنه*
مَن کان مفتخرِاً بالمال و النسَبِ | فإنما فخرُنا بالعلم و الحسَبِ[10] | |
لیس الیتیمُ الذی قد مات والدُه | إنّ الیتیمَ یتیمُ الفضل و الادبِ |
[19: ؟] لغیره
هنری باش و هرچه خواهی كن نافه مشك را ببین به مثل كو ز آهو گرفت عزّ و شرف |
نه بزرگی به مادر و پدرست كین مثالی بزرگ [11] معتبرست یا به بوی لطیف مشتهرست |
[20: ] للمعرّی
ما طابَ آباؤُک إن لم تَطِب فقد عن الأنساب تُزهَی بها |
و أنتَ إن طبتَ فقد طابوا فإنَّ أفعالک أنسابُ[12] |
[21: ؟]
هرگز به هیچ مرده مکن فخر و این بدان هر زندهای که فخر وی از مردهای بود |
خاصه به مردهای که در این هست خردهای این زنده مردهای بود آن مرده زندهای[13] |
[22: قوام الدین الکاشی]
إذا ما لم یكن للمرءِ شیءٌ تراهُ مُباهیاً بأبیه جهلاً |
یجوز به لصاحبه الفَخارُ و ذلك عند أهل العلمِ[14] عارُ |
|
و لكنّی و إن كان اعتزائی بنفسی لا بهم كالدّر فخری |
إلی وزراءَ كلُّهم خیارُ و ما أنا كالرّماد أبوه نارُ |
[23: مسعود سعد سلمان]
نسبت از خویشتن كنم چو گهر | نه چو خاكسترم كز آتش زاد |
[24: سعدی]
هنر بنمای اگر داری نه گوهر | گل از خاک است و ابراهیم از آزر[15] |
[25: ؟]
أتَفخرُ باتّصالك من علیٍّ و لیس بنافعٍ نسَبٌ زكیٌّ |
و أصلُ البولةِ الماءُ القراحُ یدنّسُهُ صنایعُك القِباحُ [3ب] |
[26: ؟] *
خاک بر فرق مهتری کو را | آلت خواجگی پدر باشد[16] |
[27: المتنبی]
أری الاجدادَ تغلِبُها كثیراً و لستُ بقانعٍ مِن كلِّ فضلٍ |
علی الاولادِ أخلاقُ اللّئامِ بأن أُعزی[17] إلی جدٍّ هُـمامِ |
- ص: بسم الله الرحمن الرحیم. 2. ص: ـ نبیه. 3. اس: مسئول؛ متن مطابق ص. 4. ص: ـ شعر. 5. ص: + و الابوة.
6. ص: ـ بن محمد. 7. ص: ـ شرف. 8. ص: ـ امیر حاجی. 9. اس: ـ وزراء. 10. ص: ـ شعر. - بیت از هامش؛ ص: ـ بیت.
- ص: ـ بیت .
- هامش: جسیمات.
- ص: آب دیده.
- 5. بیت از هامش؛ ص: ـ بیت.
- بیت از هامش.
- ص: گرت میباید.
- 3. بیت از هامش؛ ص: ـ بیت.
- ص: ـ بیت.
- ن: +و.
- دو بیت از هامش؛ نسخههای دیگر: ـ دو بیت.
- ص: ـ بیت.
- ص: الفضل.
- ص: ـ بیت.
- ص: ـ بیت.
- ص: عزتی.
منابع و مآخذ
قرآن کریم.
آقابزرگ تهرانی: 1983م، الذریعة الی تصانیف الشیعه،ج22،چ سوم، دارالاوضاء، بیروت.
آکیموشکین و…، ا.ف: 1375، فهرست خاور شناسی روسیه (فهرست نسخههای خطی فارسی موسسه خاور شناسی فرهنگستان علوم روسیه)، ترجمه عارف رمضان، چ اول، سازمان مدارک فرهنگی انقلاب اسلامی، تهران.
ابراهیم أنیس و دیگران: 1392، المعجم الوسیط، بیروت.
ابن الرومی، علی بن عباس: 1335ق، دیوان، قاهره، 2ج.
ابن شاکر الکتبی: 1974، فوات الوفیات، تحقیق دکتر احسان عباس، بیروت، 5ج.
ابن فوطی، عبدالرزاق بن احمد: 1416 ق، مجمعالاداب فی معجمالالقاب، تحقیق از محمد الکاظم، وزارهالثقافهوالارشاد الاسلامی، موسسهالطباعه والنشر، تهران.
ابن قتیبة الدینوری، ابومحمد عبدالله بن مسلم: بیتا، الشعر و الشعراء، دار الثقافة، بیروت.
ابن منظور: 1997م، لسان العرب، تصحیح امین محمد عبدالوهاب و محمد الصادق العبیدی، دار احیاء التراث العربی و مؤسسة التاریخ العربی، بیروت.
ابن نباته السعدی: 1977م، دیوان، تحقیق عبدالامیر مهدی الطائی، منشورات وزارة الثقافة و الاعلام، بغداد.
ابوالفرج اصفهانی: 1963، الاغانی، دار الکتب المصریة، قاهره، 16ج.
ابوالفرج رونی: 1347، دیوان، به اهتمام محمود مهدوی دامغانی، مشهد.
ابوالمجد تبریزی، محمد بن مسعود: 1384، سفینه تبریز، چاپ عکسی، چاول، نشر دانشگاهی،تهران.
ابوتمام الطائی: 1955م، دیوان، تحقیق محمد عبده عزام، قاهرة، 4ج.
ابوسعید ابوالخیر: 1334، سخنان منظوم، با تصحیح سعید نفیسی، تهران.
ابوعلی عثمانی، حسن بن احمد: 1383، ترجمه رساله قشیریه، با تصحیحات و استدراکات بدیع الزمان فروزانفر، علمی فرهنگی، تهران.
ابونواس، حسن بن هانی: بیتا، دیوان، به تصحیح احمد عبدالحمید الغزالی، دارالکتاب العربی، بیروت.
ابی العتاهیة، اسحاق بن اسماعیل: بیتا، دیوان، دار صعب، بیروت.
ابی الفتح البستی: 1980م، دیوان، الدکتور محمد مرسی الخولی، منشورات دار الاندلسی.
ابی بکر خوارزمی، محمد بن عباس: 1376، دیوان، حققه و قدم له الدکتور حامد صدقی، دفتر نشر میراث مکتوب، تهران.
ابی فراس الحمدانی: بیتا، دیوان، روایة ابی عبدالله الحسین بن خالویه، دار الصادر، بیروت.
اثیرالدین اخسیکتی: 1337، دیوان، به تصحیح رکن الدین همایونفرخ، تهران.
افشار،ایرج: 1379، «انیسالوحدة وجلیسالخلوة»،یادنامه دکتراحمد تفضلی،چاول،سخن،تهران،صص81-67.
——: فهرست مقالات فارسی.
افضل الدین کاشانی: 1363، رباعیات، به کوشش سعید نفیسی، تهران.
———–: 1363، دیوان، تصحیح مصطفی فیضی و دیگران، زوار، تهران.
امامی هروی،رضی الدین عبدالله بن محمد بن ابی بکر عثمان: 1343، دیوان، به کوشش همایون شهیدی، انتشارات علمی،تهران.
امیر معزی نیشابوری: 1318، دیوان، به اهتمام عباس اقبال، تهران.
انصاری، خواجه عبدالله: 1361، رباعیات، به کوشش محمود مدبری، تهران.
انوری، محمد بن علی: 1340،دیوان، به اهتمام مدرس رضوی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، تهران.
اوحد الدین رازی: 1384، حکیم نامه یا اجتماع علامه به انضمام ذیل سیر العباد و اشعار دیگر، به تصحیح و تحقیق نصر الله پور جوادی، مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، تهران.
اونز، مردیت:1341، «نسخ خطی فارسی موزه بریتانیا»، ترجمه هوشنگ ابرامی، راهنمای کتاب، سال 5، ش10، صص 867-863.
بحتری، ابوعباده: 1408ق، دیوان، دار بیروت للنشر، 2ج.
بشار بن برد: 1983ق، دیوان، جمعه و حققه السید بدرالدین العلوی، دارالثقافة، بیروت.
بلخی، حمیدالدین: 1372، مقامات حمیدی، به تصحیح رضا انزابی نژاد، مرکز نشر دانشگاهی، تهران.
تاج الدین وزیر، احمد بن محمد: 1381، بیاض تاج الدین احمد وزیر، تصحیح علی زمانی علویجه، مجمع ذخائر اسلامی، قم، 2ج.
تربیت، محمد علی: بیتا، دانشمندان آذربایجان، بنیاد کتابخانه فردوسی، تبریز.
تهامی، ابوالحسن علی بن محمد: 1968م، دیوان، شرح و تحقیق الدکتور علی نجیب عطوی، دار مکتبة الهلال، بیروت.
ثعالبی، ابومنصور: 1385، تحسین و تقبیح، ترجمه محمد بن ابی بکر بن علی ساوی، تصحیح عارف احمد الزغول، مرکز پژوهشی میراث مکتوب، تهران.
————: 1381ق، التمثیل و المحاضرة، به تصحیح عبدالفتاح محمد الحلو، دار احیاء الکتب العربیة، بیروت.
————: 1384ق، ثمار القلوب فی المضاف و المنسوب، به تصحیح ابوالفضل ابراهیم، دارالمعارف، قاهره.
————: 1990م، دیوان، دراسة و تحقیق دکترمحمود الجادر، دار الشؤون الثقافیة العامة، بغداد.
————: 1984م، من غاب عنه المطرب، تحقیق الدکتور النبوی عبدالواحد شعلان، مکتبة الخانجی، قاهرة.
الجاجرمی،محمد بن بدر: 1337-1350، مونسالاحرار فی دقایقالاشعار، با مقدمه علامه محمد قزوینی،2ج، به اهتمام میر صالح طبیبی،انجمن آثار ملی،تهران.
جاحظ، ابوعمرو: بیتا، البیان و التبیین، به تصحیح عبدالسلام هارون، دارالفکر، بیروت.
جرفادقانی، نجیب الدین: 1371، دیوان، به کوشش احمد کرمی، سلسله نشریات ما، تهران.
جنگ پاریس: بیتا،441برگ،نسخههای عربیکتابخانه ملیپاریس،ش3432،تاریخ کتابت:ظ قرن نهم.
جنگ مهدوی: 1380، تهیه فهرست ها از مهدی قمینژاد، چاول،نشر دانشگاهی، تهران.
جوینی، عطاملک: 1937ـ1911م، تاریخ جهانگشا، به اهتمام محمد قزوینی، لیدن، 2ج.
جهانبخش، جویا: 1384، راهنمای تصحیح متون، میراث مکتوب، تهران.
جهشیاری، ابوعبدالله محمد بن عبدوس: 1348، کتاب الوزراء و الکتاب، ترجمه ابوالفضل طباطبایی، تابان، تهران.
حاتم الطائی: 1968م، دیوان، منشورات دار مکتبة الهلال، بیروت.
حاجیخلیفه،مصطفی بنعبداللهالشهیر بهحاجیخلیفه وکاتب چلبی: 1274ق، کشفالظنون عناسامیالکتبوالفنون، ج1، دارالطباعة، مصر.
حنا الفاخوری: 1360، تاریخ ادبیات زبان عربی، ترجمه عبدالمحمد آیتی، توس، تهران.
خاقانی شروانی، افضل الدین بدیل بن علی: 1382،دیوان، به کوشش سید ضیاءالدین سجادی، چ هفتم، زوار، تهران.
خانبابا مشار: 1342، فهرست کتابهای چاپی فارسی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، تهران.
خواند میر، غیاث الدین بن همام الدین: 1317، دستور الوزراء، با تصحیح و مقدمه سعید نفیسی، اقبال، تهران.
خیامپور، عبدالرسول: 1372، فرهنگ سخنوران، 4ج، طلایه،تهران.
حافظ، شمسالدین محمد:1367، دیوان، تصحیح علامه قزوینی و دکتر قاسم غنی، به اهتمام عبدالکریم جربزهدار، اساطیر، تهران.
دائرة المعارف بزرگ اسلامی: 1367ـ 1383، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران.
دامادی، سید محمد: 1371، مضامین مشترک در ادب فارسی و عربی، انتشارات دانشگاه تهران، تهران.
دانش پژوه، محمد تقی:1359، فهرست کتب خطی کتابخانه مجلس شورای اسلامی، چ اول، کتابخانه مجلس شورای اسلامی، تهران.
بلافاصله پس از پرداخت لینک دانلود فایل در اختیار شما قرار می گیرد: 1348، فهرست میکروفیلمهای کتابخانه مرکزی،ج1،انتشارات دانشگاه،تهران.
بلافاصله پس از پرداخت لینک دانلود فایل در اختیار شما قرار می گیرد:1341، فهرست نسخههای خطی دانشکده ادبیات،انتشارات دانشگاه،تهران،.
درخشان،مهدی:«ناصر بجهای و ناصر بخارایی»، جشننامه استاد مدرسرضوی: 2536، زیرنظرضیاءالدین سجادی، انتشارات انجمن استادان زبان و ادبیات فارسی،تهران ، صص227-247.
دعبل خزاعی: 1409ق، دیوان، جمعه و حققه محمد یوسف نجم، دار الثقافة، بیروت.
دقیقی توسی: 1373، دیوان، به اهتمام دکتر محمد جواد شریعت، اساطیر، تهران.
دولت آبادی،عزیز: 1383، «آشنایی با جنگ نخجوانی»،نشریه کتابخانه ملی تبریز،شماره 16،ص120-96.
———– : 1357، سخنوران آذربایجان، انتشارات مؤسسه تاریخ و فرهنگ ایران، تبریز.
ذی الرمة: 1964م، دیوان، منشورات المکتبة للطباعة و النشر، بیروت.
راغب اصفهانی، ابوالقاسم حسین بن محمد: 1374، محاضرات الادباء و محاورات الشعراء و البلغاء، مکتبة الحیدریة، قم.
ریشار، فرانسیس: 1383، جلوههای هنر پارسی (نسخههای نفیس ایرانی در کتابخانه ملی فرانسه)، ترجمه ع. روحبخشیان، چ اول، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تهران.
زرکلی، خیرالدین: 1989م، الاعلام، دارالعلم للملایین، بیروت، 8ج.
زیدری نسوی، شهاب الدین محمد: 1374، نفثة المصدور، تصحیح و توضیح دکتر امیر حسن یزدگردی، نشر ویراستار، تهران.
سبحانی، توفیق ، آق سو، حسامالدین: 1374، فهرست نسخههای خطی فارسی دانشگاه استانبول،پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی،تهران.
سعدی،شیخ مصلح الدین: 1383،کلیات، به کوشش مظاهر مصفا،چاول،روزنه،تهران.
سنایی غزنوی، ابوالمجد مجدود بن آدم، 1374، حدیقة الحقیقة و شریعة الطریقة، تصحیح و تحشیه مرحوم مدرس رضوی، انتشارات دانشگاه تهران، تهران.
بلافاصله پس از پرداخت لینک دانلود فایل در اختیار شما قرار می گیرد—–: 1354، دیوان، با مقدمه و حواشی مدرس رضوی، کتابخانه سنایی، تهران.
سید حسن غزنوی: 1362، دیوان، به تصحیح محمد تقی مدرس رضوی، تهران.
الشافعی، ابی عبدالله محمد بن ادریس: بیتا، دیوان، الدکتور عمر فاروق الطباع، شرکة دار الارقم.
شبلی، ابوبکر: 1386ق، دیوان، با تصحیح و تحقیق کامل مصطفی الشیبی، بغداد.
شروانی، جمال خلیل: 1366، نزهةالمجالس، به تصحیح محمد امین ریاحی،زوار،تهران.
شفیعی کدکنی، محمد رضا: 1386، قلندریه در تاریخ،چ اول، سخن،تهران.
شمس الدین آملی، محمد بن محمود: 1377ق، نفایس الفنون فی عرائس العیون، با مقدمه و تصحیح حاج میرزا ابوالحسن شعرانی، ج1، چاول، کتابفروشی اسلامیه، تهران.
شهاب الدین النویری: 1985م، نهایة الارب فی فنون الادب، تحقیق الدکتور سعید عاشور، مرکز تحقیق التراث، مصر، 27ج.
صفا، ذبیح الله:تاریخ ادبیات در ایران، ،ابن سینا،تهران، 5جلد در 8مجلد.
الطرازی، نصرالله مبشر: 1966م، فهرس المخطوطات الفارسیة، الطبعة الاولی، مطبعة دار الکتب، قاهرة.
ظهیرالدین فاریابی: 1381، دیوان، تصحیح، تحقیق و توضیح دکتر امیر حسن یزدگردی، به اهتمام دکتر اصغر دادبه، قطره، تهران.
عبدالعزیزکاشی: روضةالناظر و نزهةالخاطر، دستنویس شماره766 کتابخانه دانشگاه استانبول(یونیورسیته)، سده هشتم، 307برگ، فیلم شماره 247 کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران.
عبد القادر رازی، محمد بن ابی بکر: 1375، امثال و حکم، ترجمه و تصحیح و توضیح از فیروز حریرچی، انتشارات دانشگاه تهران.
عراقی، فخرالدین ابراهیم:1336، کلیات، با مقدمه و تصحیح سعید نفیسی، کتابخانه سنایی، تهران.
———: 1372، مجموعه آثار، به تصحیح نسرین محتشم، تهران.
عزالدین کاشانی،محمودبنعلی: 1367، مصباحالهدایة و مفتاحالکفایة، به تصحیح استاد جلال الدین همایی،نشر هما، تهران.
عطار نیشابوری، فریدالدین محمد: 1362، دیوان، به اهتمام تقی تفضلی، تهران.
علاء الدوله سمنانی: 1364، دیوان اشعار فارسی و عربی، به اهتمام عبد الرفیع حقیقت، شرکت مؤلفان و مترجمان ایران، تهران.
عمادی حائری، محمد: 1383، «عزالدینعبدالعزیز کاشی: شناسایی،کتابشناسی،نسخه جویی»، نسخه پژوهی،دفتر دوم،ص395-381.
عوفی، سدیدالدین محمد: 1361، لبابالالباب، به سعی و اهتمام ادوارد براون، با مقدمه و تعلیقات علامه محمد قزوینی، کتابفروشی فخر رازی، تهران.
فضل الله بن عبد الله شیرازی:1338، تاریخ وصاف الحضرة، کتابخانه ابن سینا، تهران.
قزوینی، محمد: 1324، « بعضی تضمین های حافظ»، یادگار، سال1، ش8، صص60 ـ71.
——-: 1324،«شمس الدین محمد کیشی»، یادگار، سال2،ش2،صص59-70.
قمری آملی، سراجالدین: 1368،دیوان، به اهتمام یدالله شکری، معین، تهران.
کامل سلمان الجبوری: 1423، معجم الشعراء من العصر الجاهلی حتی سنة 2002م، دار الکتب العلمیة، بیروت.
کمالالدین اسماعیل اصفهانی، محمد بن عبدالرزاق، خلاقالمعانی: 1348، دیوان، با مقدمه و حواشی و تعلیقات و فهرستها به انضمام رسالهالقوس، به اهتمام حسین بحرالعلومی، چاول،کتابفروشی دهخدا،تهران.
کمالالدین کاشانی: 1379، مجموعه رسائل و مصنفات، مقدمه،تصحیح و تعلیق، مجید هادی زاده، چ اول، مرکز نشر میراث مکتوب،تهران.
لنبانی اصفهانی، رفیع الدین: 1369، دیوان، به اهتمام تقی بینش، چاول، پاژنگ، تهران.
مایل هروی، نجیب: 1380، تاریخ نسخه پردازی و تصحیح انتقادی نسخههای خطی، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تهران.
متنبی، ابوالطیب: 1398ق، دیوان، صححه و قارن و جمع تعلیقاته عبدالوهاب عزّام، دار الزهراء، بیروت.
محمد بن منور: 1371، اسرار التوحید فی مقامات الشیخ ابی سعید، مقدمه، تصحیح و تعلیقات از محمد رضا شفیعی کدکنی، انتشارات آگاه، تهران.
مدبری، محمود: 1375، «دیوانچه ناصر بجهای»، نامواره محمود افشار یزدی: زیر نظر ایرج افشار، ج9، چ اول، بنیاد موقوفات محمود افشار یزدی، تهران، صص5288-5349.
مسعود سعد سلمان: 1364، دیوان، به تصحیح و اهتمام دکتر سید مهدی نوریان، انتشارات کمال، اصفهان.
مصاحب، غلامحسین: 1374ـ1345، دائرة المعارف فارسی، مؤسسه انتشارات فرانکلین و شرکت سهامی کتابهای جیبی، تهران.
معین، محمد: 1369، حافظ شیرین سخن، به کوشش دکتر مهدخت معین، انتشارات معین، تهران، 2ج.
منزوی، احمد:53- 1349، فهرست نسخههای خطی فارسی، چ اول، موسسه فرهنگی منطقه ای، تهران.
منشی کرمانی، ناصر الدین: 1364، نسائم الاسحار من لطائم الاخبار، تصحیح میر جلال الدین ارموی (محدث)، انتشارات اطلاعات، تهران.
منوچهری دامغانی: 1381، دیوان، به کوشش دکتر محمد دبیر سیاقی، زوار، تهران.
مولوی، جلال الدین محمد: 1355، کلیات شمس، با تصحیحات بدیع الزمان فروزانفر، تهران.
—————: 1385، مثنوی معنوی، به تصحیح رینولد ا. نیکلسون، هرمس، تهران.
مهدوی دامغانی، احمد: 1381، حاصل اوقات( مجموعه مقالات)، به کوشش دکتر سید علی محمد سجادی، سروش، تهران.
مهستی گنجوی: 1371، دیوان، تدوین احمد سهیلی خوانساری، تهران.
میدانی نیشابوری، ابوالفضل: 1955، مجمع الامثال، تحقیق محمد محیی الدین عبدالحمید، مصر، 2ج.
میر افضلی، علی: 1382، رباعیات خیام در منابع کهن، چاول، مرکز نشر دانشگاهی، تهران.
نابغة الذبیانی: 1986م، دیوان، تحقیق و شرح کرم البستانی، دار بیروت للنشر، بیروت.
نجم رازی، ابوبکر بن محمد: 1363، اشعار، به کوشش محمود مدبری، تهران.
نظامی گنجوی: 1376، لیلی و مجنون، با تصحیح و حواشی حسن وحید دستگردی، به کوشش دکتر سعید حمیدیان، قطره، تهران.
——– :1376، مخزن الاسرار، با تصحیح و حواشی حسن وحید دستگردی، به کوشش دکتر سعید حمیدیان، قطره، تهران.
نفیسی، سعید: 1344، تاریخ نظم و نثر در ایران و در زبان فارسی تا پایان قرن دهم هجری، ج2، فروغی، تهران.
واله داغستانی: 1384، علیقلی بن محمد علی، تذکره ریاض الشعرا، مقدمه و تصحیح و تحقیق از محسن ناجی نصرآبادی، اساطیر، تهران.
وراوینی، سعدالدین: 1370، مرزبان نامه، به کوشش دکتر خلیل خطیب رهبر، انتشارات صفی علیشاه، تهران.
وطواط، رشیدالدین: 1339، دیوان، با مقدمه و مقابله و تصحیح سعید نفیسی، کتابخانه بارانی، تهران.
————-: (بی تا)، غرر الخصائص الواضحة و عرر النقائص الفاضحة، دار صعب.
————-: 1376، لطایف الامثال و طرایف الاقوال، با مقدمه و تصحیح و تعلیقات حبیبه دانش آموز، دفتر نشر میراث مکتوب، تهران.
————-: نامههای رشید الدین وطواط، گردآوری قاسم تویسرکانی، انتشارات دانشگاه تهران.
یار احمد رشیدی: بیتا، طربخانه، با تصحیح و مقدمه و اضافات و تعلیقات استاد جلال الدین همایی، چاپ تابان، تهران.
یاقوت حموی: 1928، معجم الادباء المعروف بإرشاد الاریب الی معرفة الادیب، المطبعة الهندیة، مصر.
منابع الکترونیک
الموسوعة الشعریة, اشراف محمد احمد السویدی، المجمع الثقافی، 2001م (لوح فشرده).
درج3، کتابخانه الکترونیک فارسی.
Abstract
Rozat-Al-nazer o Nozhat-Al-khater is an ancient and precious anthology which consists of the best and the most beautiful selection of the Persian and Arab poems up to the 7th century (lunar year) which has been collected and edited by Ezz-Al-Din Abd-Al-Aziz e Kashi, one of the authors and poets of the late 7th and early 8th century. The selected poems show that the author had a good proficiency in Arabic and non-Arabic literature and had access to great Divans.
In this Thesis, while introducing the ancient manuscripts and analyzing the stylistic characteristics of the author, we have clarified and interpreted the points below:
- The author has presented the verses of great poets not available in their present poetical works thus Rozat-Al-Nazer is a credible text which could be an aid to commit some poetical works.
- This anthology introduces several unknown poets who Hafez and some other poets after the 7th century were under their influence.
- In this collection we com across some poets of Persian and Arabic literature who are still unknown and introducing and publishing their poems could be decorative to the brilliant papers of pertain literature.
- Rozat-Al-Nazer is a credible text worth considering in the field of contrastive literature and common Persian and Arabic contents.
Key words
Amendment, Rozat-Al-Nazer va Nozhat-Al-Khater, Ezz-Al-Din e Kashi, Common contents, Contrastive literature.
Isfahan University
Faculty of Humanities and Literature
Department of Persian Language and Literature
Ph.D. Thesis
Introduction,An Amentment And Annotation of
Rowzat-Al-Nazer va Nozhat –Al-Khater of Ezz – Al Din Abd –Al-Aziz –e- Kashi
Supervisors:
Dr. Sayyed Mehdi Noorian
Dr. Gholamhoseyn Sharifi
Advisors:
Dr. Sayyed Mohammad reza Ibnorrasool
Dr. Mohsen Mohammadi Fesharaki
By:
Morteza Rashidi Ashjerdi
Aug 2008
تعداد صفحه : 286
قیمت : 14700تومان